Page 67 - Sinerji s12

titizliğiyle tek sıralı ve birbirlerine değmeyen ya-
kınlıkta yerleştirdiğim yumurtalarımın gri-kah-
verengine dönüşenleri bebek tırtılın ilk oluşu-
munu içerirler. Böylece yaşam öyküm yeniden
başlar.
Ancak yaşamım her zaman doğal tasarımında
gitmez. Kozamın içinde tüm bunları düşlerken,
kendimi birden kaynar suyun içinde bulabilirim.
Neslimi sürdürme düşüm ve çabam bu noktada
biter. Böylece insanın duvarımdaki ipeği kesinti-
siz olarak elde etme amacı, üreme içgüdümün
önüne geçer. Bu noktadan sonra sadece bir
ipek teliyim ben. İpek telim, kullanılacak amaca
göre kat kat yapılır ve boyanır. İnsan bedeninde
giysi olurum veya çocukların üzerinde oynadı-
ğı halı olurum. Ameliyatlarda insan dokusuna
karışan ipek iplik olurum. İnsanla yaşar, insanla
hareket eder, insanla solunum yaparım.
Ürettiğim ipeğin bedelini, yaşamımın son-
landırılmasıyla öderim. Ancak ipeğimle insan
yaşamına karışarak onun enerjisiyle yeniden
yaşamaya başlarım. ‘İPEK BÖCEĞİ’ ismimin ‘İPEK’
bölümü dilden dile söylenerek sürer. Artık üret-
tiğim ipeğimle insan yaşam sanatında ölümsüz-
leşmiş olurum. Bu olgu da beni teselli eder ve
ölümsüzleştirir.

BOSİAD SİNERJİ / Mayıs - Haziran 2015 65