Page 47 - Sinerji 40. Sayı

TKG Otomotiv, sektörünün öncü kavrulmuş sattığım için daha MESLEKİ EĞİTİM ÇOK
firmalarından. Firmanın bugünlere çok tercih ediliyordum. Bir işi ÖNEMLİ
gelmesinde en büyük pay kuşkusuz nasıl yaptığınız önemli. Bunu Bizi Devlet Demiryolları Çıraklık
kurucusu İrfan Demirdüzen’e ait. çekirdek satarken fark ettim Okulu’nda çok iyi yetiştirdiler. Bir ah-
Demirdüzen, çok farklı bir sanayi- ve ondan sonra sürekli böyle lak vardı. Üst ve alt sınıflar arasında
ci. Hayatı hep öğrenmek ve öğren- arayışlar içinde oldum. İlko- abi-kardeş ilişkisi vardı. O şartlarda
diğini en iyi şekilde uygulamakla kuldan sonra Devlet Demir- yetiştik, büyüdük.
geçmiş. TKG’nin açılımı olan teknik, yolları’nın çıraklık okulu imti- Şu an Türkiye’de
kalite ve güvenden hiç vazgeçme- hanlarına girdim ve kazandım. teknik eğitim çok
miş. En önemli farkı da hayatını Okul 4 yıldı. Bırakırsanız tazmi- zayıf bence. Ben
rafine zevkleriyle daha kaliteli ya- nat ödüyordunuz. 5 yıl da de- çok faydasını gör-
şamayı bilmiş. Yönetim Kurulu Baş- miryollarında mecburi çalışma zorunluluğu düm ve çok önem-
kanlığı’nı oğlu Ertan Demirdüzen’e vardı. 4 sene sonunda diploma verdiler, siyorum. O eğitim
devreden sanayici, fotoğrafçılık ho- o diplomayı hakkıyla sayesinde mevki ka-
bisiyle çok mutlu. Demirdüzen, An- aldığımı, daha sonrala- zandım, makam ka-
kara’dan başlayan hayat yolculuğu- rı piyasaya çıktığımda zandım, para kazan-
nu şöyle anlatıyor… Bize de sadece fark ettim ben. Askere dım, itibar kazandım.
kayıt cihazının düğmesine basıp, gidene kadar Ankara’da Teknik eğitim olma-
onun dilinden aktarmak kalıyor…. demir yollarında çalıştım. dan hiçbir şey olacağı-
Askerden geldikten son- nı zannetmiyorum.
ra yeni fabrika kuracak
Çocukluğum Ankara Polatlı’nın bir köyünde olan Oyak Renault yöneti- OYAK RENAULT
YILLARI
çiftlikte geçti. İlkokula başlayacağım zaman cilerinin daveti ile Bursa’ya
Polatlı’ya geldik. Polatlı’da hem okuyor hem de geldim. 23 yaşındaydım. Renault’da 3 yıl tornacı
boş zamanlarımda simit, maçlarda su satıyor- İlk önce teklif ettikleri üc- olarak çalıştım. Sonra
dum. Tren geçerken halden aldığımız portakalı reti beğenmedim. Beni 2 kalıp atölyesinde ekip
yolculara satıyorduk. Çiğ aldığım ay çekirdeği- sınav daha yaptıktan sonra şefi oldum. Bütün her
ni simit fırınında kavurtup, hayvan pazarında istediğim parayı vermeyi kabul şey yurtdışından iyi
satıyordum. O benim en çok para kazandığım ettiler. Çünkü kendime güveni- paralara geliyordu.
şeydi. Herkes çiğ satmaya çalışıyordu ama ben yordum. İşimde çok iyiydim. ‘Ben bunları daha ucu-
za yapabilirim’ diye
düşündüm. 1977’de
Nevzat Duyan arkada-
şımla Gülbahçe’de küçük bir atölye kurduk. Ama
o bir süre sonra ayrıldı. Ben hem Renault’da
çalışıyordum hem de arta kalan zamanlarda o
atölyede bir şeyler yapıyordum. Renault’a da iş
yapmaya başladım. Çok çalışıyordum. Eve git-
tiğimde yorgunluktan yatıp kalıyordum. Ama
kendi işimde daha özgür hissediyordum. 1980

BOSİAD SİNERJİ / Ocak - Mart 2021 45